A A A

Dzieci z implantem ślimakowym i głębokimi ubytkami słuchu

 

W przypadku dzieci z zaburzeniami słuchu bardzo istotna jest ich jak najwcześniejsza stymulacja. Pracując z małym dzieckiem należy pamiętać, by ćwiczenia miały konwencję zabawy, a mowa była wolniejsza, bardziej wyrazista, modulowana, z nasilonym akcentowaniem.

Prowadząc terapię dzieci z głębokimi ubytkami słuchu i z implantem ślimakowym należy pamiętać o minimalizacji słownika, gramatyki i określeniu zbioru sytuacji, w których język ma być stosowany. Przy tworzeniu zbioru wyrazów należy posługiwać się kryterium sytuacyjnym, frekwencyjnym i znaczeniowym.

Wczesna nauka czytania z wykorzystaniem minimum komunikacyjnego prowadzona jest w czterech etapach:

  1. od samogłosek i wyrażeń dźwiękonaśladowczych do prymarnych sylab,
  2. od sylaby otwartej do pierwszego słowa,
  3. od pierwszych słów do wypowiedzi wieloczłonowych,
  4. od wypowiedzi wieloczłonowych do minimum zasobu leksykalnego.

Opanowanie jednych umiejętności językowych staje się podstawą do budowania kolejnych. Wszystkie wprowadzane wyrazy i zwroty musza być powtórzone odpowiednią ilość razy. Należy pamiętać, by nie wprowadzać zbyt wielu informacji jednocześnie. Od początku też należy ćwiczyć gramatykę, zaczynając od prymarnych pytań: kto?, co? co robi?, gdzie?

W pracy z dziećmi z implantem ślimakowym i niesłyszącymi ważne jest wspieranie procesu terapii metodą dzienniczków wydarzeń Pani Wacławy Zuziowej, gdyż dziecko łatwiej przyswaja język gdy kształtuje się go w konkretnych sytuacjach i poprzez działanie. Dziecko uczy się języka wg schematu: naśladowanie, współdziałanie, instrukcja. Wszystkie one urzeczywistniają się właśnie podczas pisania dzienniczków. Podstawą ich prowadzenia jest opisywanie zdarzeń i uzupełnianie ich o rysunek, który ułatwia dziecku rozumienie. Zapis w dzienniczku powinien odpowiadać poziomowi opanowania systemu językowego przez dziecko.

W procesie terapii nie należy zapominać o ćwiczeniach ogólnorozwojowych: sprawności motorycznej, percepcji wzrokowej, operacji myślowych (klasyfikowania, szeregowania, myślenia przyczynowo – skutkowego, relacyjnego, symbolicznego), pamięci, naśladownictwa.


 


 

Źródło:

Referaty:

  1. dr Zdzisława Orłowska – Popek Terapia dziecka z implantem. Programowanie terapii.
  2. prof. dr hab. Jagoda Cieszyńska Dzienniki wydarzeń – metody komunikacyjne w kształtowaniu systemu językowego

wygłoszone podczas konferencji logopedycznej w Krakowie 15.04.2010 na temat Metody terapii dzieci niesłyszących i dzieci z implantem ślimakowym – Szkoła Krakowska.